14 Kasım 2011 Pazartesi

Kağıt Toplar Ve Tabakta Rölyef


















Bir önceki yazımda  yarım kalan kağıt toplar bu hale geldiler.




 

           Aslında yapmak istediğim tam olarak bu değildi. Sert bir tel edinebilirsem tellerden sap yaparak bunları çiçek şekline çevirmek niyetim. Şimdilik vazoda duruyorlar.










          Bunu rölyefe başladığım ilk sene yapmıştım. İlk ürünlerimden biriydi kendisi. Boyamadaki acemilikten belli zaten. O beyaz şeylerin bulut olduğuna inanmakta güçlük çekiyorum şimdi:) Yeşilliklerini çok tutkallamış olmalıyım sürekli ufalanıp toz döküyordu olduğu yere. Yeşilliklerini değiştirdim. Artık toz moz dökülmüyor.









Sağ ve sağlıcakla kalın...



NOT: Bugün sevgili eşimle evlilik yıldönümümüz. İki yılımızı doldurduk mutluluk huzur içinde. İnşallah ömrümüz hep böyle güzel, hep birlikte geçer seninle... Hayatıma renk, anlam kattığın; gönlümü bir çiçek bahçesine çevirdiğin; hayatımın en önemli kararını vermiş olmaktan beni asla pişman etmediğin için sana çoook çok teşekkür ediyorum kocacığım. İyi ki varsın. İyi ki karşıma çıkmışsın. Seni Çok Seviyorum...

1 Kasım 2011 Salı

Küllerimden Doğuyorum...

           

               Uzun bir aradan sonra yeniden buradayım. Bu kadar tembellik yeter. Artık üretme zamanı. Hobilerime vakit ayıramadım bir süredir.  Bir rehavet çökmüştü. Çok şükür attım üzerimden. Tabi bunda yaklaşık bir senenin, ailevi sağlık sorunları yılı olmasının da etkisi vardır belki.  Ameliyatlar ve hastalıklar yakamızı bırakmadı hiç. Gelecek sene herşey çok daha güzel, çok daha yolunda geçer. Umarım. Sağlıktan değerli hiç bir şey yok.

             Bir baza ve bir dolap alabildiğine malzemeyle dolunca bende alarm sinyalleri ötmeye başladı. Değerlendirmek üzere atamadığım kutular, kartonlar, kıvır zıvır, eş dost akrabanın da sen bunu değerlendirirsin diyerek getirdiği bir sürü malzeme dolaba sığmaz taşar oldu. Düzensizliği hiç sevmem. Elimi attığımda aradığım şeyi bulmalıyım. E bu haldeyken birini alacağım derken üçü birden yere yuvarlanır olunca bende şarteller attı. İyi de oldu.  Üretmeyi çok özlemişim.

             Aslında minyatür çalışmalar yapmayı çok arzu ediyorum. Ama minyatür malzemeleri ufacık tefecik şeyler olduğundan ve minik minik kutularda bulunduğundan her aradığımı istediğim an bulabilmek için önce büyük malzemeleri kullanarak dolapları boşaltmak niyetindeyim izninizle.

             Desenleri hoşuma gittiği için atamadığım iki adet gömlek kutusu vardı. mysunnyfunnydays adlı bloggerin yaptığı kağıttan topları görünce; budur dedim ve kolları sıvadım. Başladıktan sonra başıma iş aldığımı anladım, lakin geç oldu:) Çünkü bu arkadaşımda olan daire kesme kalıpları bende yoktu. Tek tek çizip, tek tek kesmek! zorunda kaldım. Daire kesmek kesilebilecek en zor şekil herhalde diye düşünmeme neden olan uzuun bir uğraştan sonra bitirdim:)



Araba kokusu bitince atmamıştım. Kalın ve sağlam bir hali var. İlla bir yerde kullanırım diye duruyordu. (Bu atamamak bende hastalık oldu iyice:) )Kalıp olarak çok işe yaradı.











Sonra desenler dışta kalacak şekilde ortalarından katladım.



Ve birbirlerine yapıştırarak toplarımı oluşturdum.












           Bunlara bir kurdele ararken bir eşofmanın belinden çıkardığım ipi bulunca onu kullandım. Ortalarındaki boşluktan geçirip, kaymasınlar diye alt kısmından düğümledim. Sarkaç süsüm hazır oldu ve yerini aldı bile:))












Diğer gömlek kutusu nerede derseniz.







Onun kalıbı daha küçük. Bitmiş bant rulosu. Beni asıl uğraştıran bu oldu zaten. Çizdim henüz kesiyorum.









Daha işi bitmedi. Bitince onu da yayınlayacağım. Şimdilik hoşçakalın. Sağlıcakla kalın.